Τα προβλήματα ακοής αιτία της υπερκινητικότητας

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η δυσλειτουργία του έσω ωτός και η υπερκινητικότητα οφείλονται στο ίδιο προβληματικό γονίδιο.

Οι συμπεριφορικές διαταραχές θεωρείται παραδοσιακά ότι πηγάζουν από τον εγκέφαλο, ωστόσο οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα προβλήματα ακοής μπορεί να προκαλέσουν νευρολογικές μεταβολές.

Αυτό σημαίνει ότι η υπερκινητικότητα σε παιδιά με δυσλειτουργίες του έσω ωτός μπορεί να περιοριστεί με τη βοήθεια φαρμακευτικής αγωγής, η οποία θα ενεργεί σε συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου.

Οι επιστήμονες είχαν παρατηρήσει εδώ και αρκετά χρόνια ότι πολλά παιδιά και έφηβοι με σοβαρές βλάβες του έσω ωτός –και ειδικότερα διαταραχές που επηρεάζουν τόσο την ακοή όσο και την ισορροπία– παρουσίαζαν παράλληλα συμπεριφορικές διαταραχές όπως η υπερκινητικότητα. Έως τώρα όμως δεν ήταν δυνατό να προσδιοριστεί εάν αυτά τα δύο συνδέονται άμεσα μεταξύ τους.

Η παρούσα μελέτη παρέχει για πρώτη φορά αποδείξεις ότι μια αισθητηριακή βλάβη επιφέρει συγκεκριμένες μεταβολές στην περιοχή του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα προβληματικές συμπεριφορές προσαρμογής που ανέκαθεν θεωρείτο πως πηγάζουν από τον ίδιο τον εγκέφαλο.

Η δομή του έσω ωτός περιλαμβάνει τον κοχλία, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την ακοή, και το αιθουσαίο σύστημα, το οποίο είναι υπεύθυνο για την ισορροπία.

Οι παθήσεις του έσω ωτός οφείλονται κατ’ εξοχήν σε κάποιο γενετικό ελάττωμα, αλλά μπορεί επίσης να είναι αποτέλεσμα λοίμωξης ή τραυματισμού.

Η ιδέα για τη μελέτη προέκυψε όταν ένας διδακτορικός φοιτητής στο Ιατρικό Κολλέγιο Albert Einstein παρατήρησε ορισμένα αεικίνητα ποντίκια στο εργαστήριο· περαιτέρω έρευνα αποκάλυψε ότι τα ποντίκια αυτά παρουσίαζαν σημαντικά προβλήματα ακοής.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο πόρισμα ότι τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν τα ποντίκια οφείλονταν σε μετάλλαξη ενός γονιδίου. Το γονίδιο αυτό υπάρχει και στον ανθρώπινο οργανισμό.

Προκειμένου να προσδιορίσουν εάν η μετάλλαξη σχετίζεται με την υπερκινητικότητα των ποντικιών, οι επιστήμονες διέγραψαν επιλεκτικά το γονίδιο είτε στην περιοχή του έσω ωτός, είτε σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου που ελέγχουν την κίνηση είτε σε ολόκληρο το κεντρικό νευρικό σύστημα. Η δοκιμή αυτή έγινε σε υγιή ποντίκια.

Προς έκπληξη όλων, παρατηρήθηκε μειωμένη κινητικότητα μόνο στην περίπτωση διαγραφής του γονιδίου στην περιοχή του έσω ωτός.

Με βάση τα ευρήματα αυτά, οι ερευνητές δηλώνουν πως οι βλάβες του έσω ωτός οδηγούν σε μη φυσιολογική λειτουργία μιας κεντρικής περιοχής του εγκεφάλου που ελέγχει την κίνηση.

Οι εξετάσεις αποκαλύπτουν αυξημένα επίπεδα δύο πρωτεϊνών που συμμετέχουν στο σηματοδοτικό μονοπάτι που ελέγχει τη δράση των νευροδιαβιβαστών.

Τα αυξημένα αυτά επίπεδα παρατηρήθηκαν μόνο στην κεντρική περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει την κίνηση. Για να διαπιστωθεί εάν το γεγονός αυτό οδηγεί στην αυξημένη κινητικότητα, στα ποντίκια που είχε αφαιρεθεί το γονίδιο δόθηκε ένεση αναστολής της πρωτεΐνης. Το αποτέλεσμα ήταν η κινητικότητα να επιστρέψει σε φυσιολογικά επίπεδα.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η υπερκινητικότητα στα παιδιά με βλάβες του έσω ωτός μπορεί να περιοριστεί με τη βοήθεια φαρμάκων που άμεσα ή έμμεσα αναστέλλουν αυτή τη δίοδο στην κεντρική περιοχή του εγκεφάλου.

Παράλληλα, η μελέτη ενισχύει τις πιθανότητες και άλλες αισθητηριακές βλάβες να προκαλούν ή να συμβάλλουν σε ψυχιατρικές ή κινητικές διαταραχές.

Πηγή: http://www.onmed.gr/news/300396/ta-provlimata-akois-aitia-tis-uperkinitikotitas/#ixzz2srOlvmvD