Ακούει το παιδί μου;

Το πρόβλημα της απώλειας της ακοής στα παιδιά και σε ενήλικες δεν είναι σπάνιο φαινόμενο και οι επιπτώσεις στην ψυχική και διανοητική εξέλιξη τους είναι εξαιρετικά σοβαρές.
Η αίσθηση της ακοής είναι το κλειδί για την ανάπτυξη της ομιλίας. Ανάμεσα σε αυτές τις δύο λειτουργίες δημιουργείται ένας φυσιολογικός μηχανισμός αλληλεπίδρασης που είναι βασικός για την απόκτηση της ομιλίας.



Το παιδί σας ακούει;
Αμέσως μετά τη γέννα
Το μωρό θα πρέπει να ξαφνιάζεται από δυνατούς ήχους όπως το χτύπημα των χεριών και θα πρέπει να ανοιγοκλείνει τα μάτια ή να τα ανοίγει διάπλατα στο άκουσμα του ήχου.
Μέχρι τον 1ο μήνα
Θα πρέπει να έχει αρχίσει να παρατηρεί παρατεταμένους ήχους όπως ο ήχος της ηλεκτρικής σκούπας. Όταν ξεκινούν οι ήχοι αυτοί, θα πρέπει να σταματά να τους ακούσει.
Μέχρι τον 4ο μήνα
Θα πρέπει να ησυχάζει ή να χαμογελά στον ήχο της φωνής των γονιών του ακόμα κι αν δεν μπορεί να τους δει. Μπορεί επίσης να στρέψει το κεφάλι ή τα μάτια προς την κατεύθυνση του ήχου.
Μέχρι τον 7ο μήνα
Θα πρέπει να στρέφει άμεσα το κεφάλι στο άκουσμα της φωνής των γονιών ή σε πολύ χαμηλούς ήχους στα πλάγια των αυτών του όταν είναι απασχολημένο με κάτι άλλο.
Μέχρι τον 9ο μήνα
Θα πρέπει να ακούει με προσοχή καθημερινούς ήχους που δεν προκαλούνται μπροστά στο οπτικό του πεδίο.
Μέχρι το 12ο μήνα
Θα πρέπει να αντιδρά στο άκουσμα του ονόματος του και σε άλλες οικείες λέξεις. Θα πρέπει επίσης να αντιδρά στις λέξεις «όχι» και «γεια» ακόμα και αν δεν συνοδεύονται από χειρονομίες.
Ο βαθμός και η έκταση των επιπτώσεων της βαρηκοΐας είναι άμεση συνάρτηση της ηλικίας του παιδιού κατά την οποία εμφανίστηκε η απώλεια της ακοής και του χρόνου που τέθηκε η διάγνωση και άρχισε η αντιμετώπιση. Είναι αναμφισβήτητο ότι αν η βλάβη παρουσιαστεί μετά την απόκτηση της ομιλίας  τότε οι επιδράσεις της θα είναι μικρότερες. Αντίθετα, αν μια απώλεια της ακοής παρουσιαστεί κατά τη γέννηση ή τους πρώτους μήνες της ζωής, τότε οι επιπτώσεις θα είναι σοβαρότερες.
Σήμερα, η ακριβής διάγνωση τύλο μεγέθους της βαρηκοΐας μπορεί να γίνει με αντικειμενικές , υποκειμενικές και με δοκιμασίες συμπεριφοράς.
Βαθμοί βαρηκοΐας στα παιδιά
Φυσιολογικά επίπεδα: Απώλεια 96dB.
Δεν ακούει σχεδόν κανένα ήχο
Νοηματική ομιλία ή επιτυχής επέμβαση κοχλιακού εμφυτεύματος με καλή αποκατάσταση.
Από τη στιγμή που θα διαγνωστεί, θα πρέπει να θέσουμε σε εφαρμογή την κατάλληλη αντιμετώπιση με την ενίσχυση των ήχων του περιβάλλοντος, συνήθως με την εφαρμογή ενός ακουστικού βαρηκοΐας ή με τη χρήση κοχλιακού εμφυτεύματος.
ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΒΑΡΗΚΟΙΑΣ;
Ένδειξη χρησιμοποίησης ακουστικού μπορεί να υπάρχει οποτεδήποτε μπορεί να διαπιστωθεί ότι η ιακνότητα επικοινωνίας του ατόμου θα βελτιωθεί με την εφαρμογή της ενίσχυσης. Η χρήση του ακουστικού βαρηκοίας δεν συνίσταται όμως στις ακόλουθες καταστάσεις:
1)      Όταν η αποκατάσταση της φυσιολογικής ακοής μπορεί να γίνει με φαρμακευτική αγωγή.
2)      Όταν η χρησιμοποίηση του ακουστικού είναι δυνατόν να παρεμποδίσει τη θεραπεία μιας πάθησης ή και να την επιδεινώσει,
3)      Όταν ένα ακουστικό βοήθημα δεν είναι σε θέση να βελτιώσει την ικανότητα ικανοποιητικής επικοινωνίας του πάσχοντος.
ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΚΟΧΛΙΑΚΟ ΕΜΦΥΤΕΥΜΑ;
Από ιατρικής πλευράς, μεγάλη σημασία έχει η σωστή επιλογή των υποψηφίων ασθενών, γιατί εν πολλοίς από αυτήν εξαρτάται το αποτέλεσμα. Μπορούμε, σε γενικές γραμμές, να κατατάξουμε τους ασθενείς ανάλογα με την ακουολογική τους κατάσταση σε τρεις (3) κατηγορίες:
Α) Υποψήφιοι με απόλυτη ένδειξη
1. Παιδιά με συγγενή κώφωση ή σχεδον κώφωση μέχρι ηλικίας το πολύ 5 ετών.
2. Μεταγλωσσικοί κωφοί ή σχεδόν κωφοί, παιδιά ή ενήλικες, των οποίων, όμως, η κώφωση δεν υπερβαίνει το ένα (1)ή το πολύ τα δύο (2) χρόνια
Β) Υποψήφιοι με σχετική ένδειξη
1. Μεταγλωσσικοί κωφοί ή σχεδόν κωφοί , παιδιά ή ενήλικες, των οποίων η κώφωση χρονολογείται πέραν των δυο (2) ετών.
2. Προγλωσσικοί κωφοί ή σχεδόν κωφοί, οι οποίοι κατόρθωσαν με τη βοήθεια ακουστικών και συστημάτων λογοθεραπείας να αποκτήσουν ομιλία, έχουν καλή χειλεοανάγνωση, επιθυμούν πολύ να χειρουργηθούν και δεν έμαθαν τη νοηματική γλώσσα.
Γ) Υποψήφιοι με αντένδειξη για κοχλιακή εμφύτευση
Όλοι οι προγλωσσικοί κωφοί, οι οποίοι διδάχτηκαν τη νοηματική γλώσσα και έχουν ενσωματωθεί στην κοινωνία των κωφών.
Ο εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής με εξειδίκευση στην κώφωση και ο λογοθεραπευτής προοδευτικά πρέπει να παρακολουθούν το παιδί και να βοηθήσουν στην ανάπτυξη τρόπων επικοινωνίας του παιδιού με το περιβάλλον. Η πρόοδος της ακουστικής αντίληψης του παιδιού και της ανάπτυξης του λόγου πρέπει να εκτιμάται περιοδικά από τον ωτορινολαρυγγολόγο, τον εκπαιδευτικό και το λογοθεραπευτή.
Τελικά, το περιβάλλον του παιδιού(οικογενειακό, ιατρικό και εκπαιδευτικό)οφείλει να συνεργάζεται σε ένα κοινό στόχο: την ανάπτυξη της επικοινωνίας του παιδιού, την κατάλληλη πρόσβαση στην εκπαίδευση και την ανάπτυξη των ικανοτήτων του, σύμφωνα με τις πραγματικές του δυνατότητες.
[Πηγές: Robin T.Cotton, Charles M. Myer(1999). Practical Pediatric Otolaryngology.]http://www.en-gr.com